Karayip adası Curaçao'da yüksek sezonun ortasında güneşli bir Şubat öğleden sonraydı, ancak ortağım Aaren ve ben beyaz kumlu bir plajda tembellik yapmaktan, bir mercan resifinde şnorkelli yüzmekten veya Paskalya yumurtalarının arasında gezinmekten çok uzaktaydık. Curaçao'nun başkenti ve UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer alan Willemstad'ın renkli binaları; bu eski Hollanda kolonisine gelen gezginler için tipik aktiviteler.
Bunun yerine, Curaçao Rif Mangrov Parkı'ndan bir rehber olan Serlon St Jago ile kano turu yaparak, ülkenin mangrov restorasyonunu ve mangrov habitatlarının kıyı dayanıklılığı, deniz ve kuş türlerinin korunmasında oynadığı kritik rolü ve bu etkilerle mücadelede oynadığı kritik rolü öğrendik. iklim değişikliğinden.
Bay St. Jago, Piscadera Körfezi'ndeki tehditkar bir mangrov duvarına doğru kürek çekerken bize güven vererek, Curaçao'da zehirli yılanlar, timsahlar veya büyük yırtıcı hayvanların bulunmadığını söyledi. Yakından ağaçlar muhteşem ve neşeliydi. Birbirine dolanmış dallara ve gövdelere yuva yapan rengarenk kuşlar, yeşil ve bazen de sarı yaprakların altındaki küçük patikalar bizi keşfetmeye davet ediyordu. Kanolarımız kumsaldayken, Bay St. Jago kemancı yengeçleri ve midyelere dikkat çekti ve yerel mangrov türleri (kırmızı, beyaz ve siyah) arasındaki farklılıkları ve bunların suyun karayla buluştuğu yerde yaşamaya ve yayılmaya nasıl adapte olduklarını anlattı.
“Burada o kadar çok hayat var ki” dedi bulaşıcı bir coşkuyla.
Sudaki tek turist bizdik, ancak bizim gibi daha fazla ziyaretçinin mangrovlarla ilgilenmesini sağlamak ve hatta belki de onları hayati önem taşıyan ağaçlardan bazılarını kendilerinin yeniden dikmeye ikna etmek, son zamanlarda Curaçao yıllarında bilim adamlarının, aktivistlerin, park bekçilerinin ve turizm operatörlerinin önceliği haline geldi. .
Ada bu çabalarında yalnız değil: Kırılgan destinasyonlar turizm büyümesini, Getir'deki doğal kaynakların korunması ve restorasyonu ile dengelerken, dünya çapında Endonezya, Avustralya, Belize ve Florida gibi ülkelerde benzer mangrov odaklı çalışmalar başlatıldı. uyum ve ziyaretçileri büyüledi.
“Mercan resifleri tüm ilgiyi çekiyor. Ancak mangrovlar muhtemelen çok daha önemli,” diyor Dünya Yaban Hayatı Fonu'nun okyanus programlarından sorumlu başkan yardımcısı ve kuruluşun yurtdışındaki mangrov bilimi ve restorasyon programlarını denetleyen Gabby Ahmadia. “Mangrovlarla en sevdiğim karşılaştırma onların İsviçre çakısı olmalarıdır çünkü çok farklı faydalar sağlarlar ve çok farklı şeyler yapabilirler.”
Bu ormanlar, geleneksel olarak ziyaretçileri denize çeken turistik mekanlardan ve aktivitelerden sadece bir derece uzakta olsa da algıları değiştirmek zor olabiliyor. Çevreyi korumak için, diğer destinasyonlarda sunulan şnorkelle dalış, balık tutma ve kuş gözlem turlarının çoğu gibi mangrov kanosu turlarının sayısı sınırlı olabilir ve ziyaretçilerin öncelikle bununla ilgilenmesi gerekir. Yazın okudukları ve plaj oyuncakları, aile gelenekleri ve sınırlı tatil günleriyle çoğu turist şu eski deyişle aynı fikirde olabilir: “Plajda hayat daha güzel.”
Hayatın bir temeli
Mangrovların bükümlü dalları, gövdeleri ve belirgin yer üstü kökleri, bir çocuğun çizimindeki sıradan bir ağaç tasvirinin açık ve karmaşık bir reddidir. Kökler kavisli olabilir, sudan sivri uçlar gibi çıkıntı yapabilir veya su yüzeyinin üstünde ve altında kazıklar oluşturabilir. Oksijen açısından fakir topraklara, yüksek tuzluluğa ve gelgit bölgesinin gelgitlerine uyum sağlayan kıyı mangrovları, diğer ağaçların ve çalıların öleceği yerlerde gelişir. Sarı olmadıkları sürece yapraklar yeşildir ve bazılarının tadı yalandığında tuzludur.
Mangrov ormanları geçilmez, çamurlu, kötü kokulu ve bataklık gibi görünebilir. Yüzyıllar boyunca yakacak odun, tarım arazileri, kentsel gelişim, su ürünleri yetiştiriciliği ve evet turizm için kesildiler. Curaçao'da mangrovlar adanın yüzölçümünün yalnızca yüzde 0,012'sini kaplıyor. Son 50 yılda dünyadaki mangrov ormanlarının yarısından fazlası kesildi veya başka bir şekilde yok edildi. Son yıllarda ormansızlaşma yavaşladı ama durmadı; deniz seviyesinin yükselmesi ve artan fırtına faaliyetleri daha fazla hasara neden oldu.
Ancak kıyı mangrovları (dünya çapında yaklaşık 60 tür vardır) suyun üstünde ve altında yaşamın temelini oluşturur. Karmaşık kök sistemleriyle genç balıklar ve diğer deniz canlıları için bir üreme alanı görevi görürler. Mangrov dalları ve gövdeleri sarı ötleğenler, üç renkli balıkçıllar ve diğer kuş türleri, iguana gibi sürüngenler ve birçok böcek için güvenli beslenme ve yuvalama yerleridir.
Bu sıkı bir şekilde sabitlenmiş kökler, deniz suyunu yavaşlatıp kir ve kalıntıları hapsederek su baskınlarına, erozyona ve gelgit dalgalarına karşı da koruma sağlar. Daha da önemlisi, mangrov ormanları küresel ısınmanın etkilerini hafifletme konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor; tropik yağmur ormanlarına göre yılda on kat daha fazla karbonu emip depoluyor. Nature Conservancy'e göre mangrovlar ve diğer kıyı sulak alanları “her yıl bir milyar varilden fazla petrolün yanmasını dengelemeye yetecek kadar karbon tutuyor”.
Gizli başlangıçlar
53 yaşındaki Curaçao yerlisi, aktivist ve tur rehberi Ryan de Jongh, yenileyici turizmin yaşayan örneğidir. Piscadera Körfezi'nde yemyeşil, gelişen bir ekosistem bulmamızın en büyük nedeni o ve bir kişinin nasıl fark yaratabileceğini gösteriyor.
Bay de Jongh körfezde yüzerek ve yakıt ve inşaat için bölgedeki mangrovların kesilmesini izleyerek büyüdü. 2006 yılında gizlice ilk mangrov ağacını dikti – tek bir fide yaklaşık 15 yıl içinde olgunlaşıp büyüyüp bütün bir çalılığa dönüşebilir – ve şu anda 100.000'den fazla ağacın büyüdüğünü söyledi. Benzerlerini gizlice diğer koy ve koylara da dikerek yerel bir kahraman oldu.
Kendisi de kano turları düzenleyen Bay de Jongh, şu anda hükümet onaylı kapsamlı restorasyon projeleri üzerinde çalışıyor.
Hedefi sonunda adaya 1,3 milyon ağaç dikmek. “Gerçekten çölü tekrar yeşile çevirmem gerekiyor” dedi.
Curaçao'nun içi, kaktüsler ve diğer sukulentlerden oluşan kuru, tozlu manzarasıyla kesinlikle bir çöle benziyor. En yakın komşu adaları Aruba ve Bonaire ile birlikte Curaçao, Karayip kasırga kuşağının dışında yer alır ve minimum yağış alır. Adadaki insanlar tuzdan arındırılmış deniz suyu içiyor.
Ticaret rüzgarları daha soğuk sıcaklıklar getirir. 16. yüzyılda yerli halkı köleleştiren ve sınır dışı eden Avrupalıları da getirdiler ve Curaçao'yu bir köle limanına dönüştürdüler. Kolonistler ayrıca portakal, şeker kamışı ve yerli olmayan diğer türleri de değişen derecelerde başarı ile ektiler ve ihracat için geniş tuz tavaları inşa ettiler. Ancak 1918'de bir petrol rafinerisinin inşası ve büyüyen turizm sonunda çok sayıda iş olanağı sağladı. Rafineri, Curaçao'nun Hollanda'dan yarı özerk bir ulus olma kararı almasından dokuz yıl sonra, 2019'da kapandı; bu, turizmin Curaçao ekonomisi için öneminin yalnızca altını çizen bir olaydı. Sadece 64 kilometre uzunluğundaki ada geçen yıl 1,3 milyon ziyaretçiyi ağırladı.
Aaren ve ben ekonomiyi desteklemek için üzerimize düşeni yapmaktan keyif aldık: Willemstad'da bu, bireysel satıcıların yerel yemekleri pişirip sattığı Eski Pazar Plasa Bieu'da yemek yemek anlamına geliyordu. Kızartılmış wahoo ve arepa di pampuna (balkabaklı krep) için kavga ettik ama kaktüs çorbası konusunda uyarıldık. Başka bir konuk, “Burada yaşıyorum ve bunu bile yemiyorum.” Diğer pek çok ziyaretçi gibi biz de yüzen Kraliçe Emma Köprüsü'nü geçerken fotoğraf çektik ve geminin açılıp kapanmasına hazırlanırken onları izledik.
Müşterilerin oturmadan önce balık filetolarını seçip satın aldığı deniz ürünleri restoranı De Visserij Piscadera'da (2017'den beri “Öldürme ve Filetolama”) birçok yerel halkla birlikte bir saat boyunca kuyrukta bekledik; İlk defa kekik kokteyli yedik (naneli buzlu çayı düşünün, ama kekik çok canlandırıcı derecede lezzetlidir); ızgara karides ve çiğ, taze ton balığı yedik.
Daha kuzeyde, Sint Willibrordus'taki Marfa's GoodHangout'ta, ne yazık ki o gün yerel flamingolar tarafından ziyaret edilmeyen eski bir tuz tavasına bakan GoodHangout'ta “Williburger” – keçi burgerleri – yedik ve kıyı açıklarında dalış yaparken bir tanesine rastladığımızda mutlu olduk. Çocuk odası tıka basa dolu Kokomo Plajı'na rastladı.
Kâr amacı gütmeyen Waitt Enstitüsü tarafından 2016 yılında yayınlanan bir ekonomik değerlendirmeye göre mercan resifleri Curaçao'nun turizm ve balıkçılık endüstrileri için kritik önem taşıyor ve yıllık değeri 445 milyon dolardan fazla. Tüm deniz yaşamının yaklaşık yüzde 25'ine ev sahipliği yapan mercan resifleri, iklim değişikliğinin neden olduğu veya daha da kötüleştiği felaketle sonuçlanan beyazlama ve hastalıklardan muzdarip.
Son 10 yılda bilim insanları mercan resifleri ile mangrovlar arasındaki simbiyozu daha iyi anladılar: Var olmak için birbirlerine ihtiyaçları yok, ancak yakınlık her iki ekosisteme de fayda sağlıyor.
“Bu koruma alanında çalıştığınızda, bir başlangıç noktasından başlayabilir ve daha sonra her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğunu fark edebilirsiniz” dedi Dr. WWF'den Ahmadia. “Mercan resifleri üzerinde çalışabiliriz ama deniz çayırı yataklarını düşünmeliyiz çünkü hepsi birbiriyle bağlantılıdır.” Ve elbette insan ortamıyla da bağlantılılar.”
Bir sabah Aaren ve ben, Willemstad'ın merkezine kısa bir yürüyüş ve adanın kruvaziyer terminaline daha kısa bir yürüyüş mesafesindeki 30 dönümlük Curaçao Rif Mangrove Parkı'nda dolaştık. 2022'den beri açık olan park, rehberli ve sesli turlar, yükseltilmiş tahta kaldırımlar, yerel okul çocukları için programlar ve bölge sakinleri ve yabancı ziyaretçiler için kademeli bir giriş sistemi (gulden ve ABD doları kabul edilir) sunuyor. 2023 yılında 2022 yılına göre 14.687 artışla yaklaşık 17.766 kişi geldi.
Manfred van Veghel, mangrov parkını ve diğer beş milli parkı denetleyen Karayipler Biyoçeşitlilik Araştırma ve Yönetimi Vakfı'nın yeni yöneticisidir. Curaçao hükümeti, yerel tur operatörleri ve Bay de Jongh gibi aktivistlerle işbirliği içinde Dr. van Veghel, diğer şeylerin yanı sıra parka erişimi genişletiyor, yüksek bir köprü inşa ediyor ve bir ziyaretçi merkezi ekliyor. Bu çaba, Curaçao'yu daha doğal bir turizm destinasyonuna dönüştürme arzusunun bir parçası.
“Geçen yıl bir rekorumuz vardı ve daha fazlasını elde etmek için baskı yapıyorlar” dedi Dr. van Veghel, Curaçao'ya yıllık ziyaretçi sayısı hakkında. Yine de plajların her zaman dolu olduğunu söyledi. “Bu yüzden plaja gitmek dışında aktivitelere ihtiyacımız var ve mangrov parkı mükemmel bir aktivite.”
Mark Spalding, Doğa Koruma'da kıdemli bir deniz bilimcidir ve kıyı ekosistemlerine ekonomik değer katan çevrimiçi bir araç olan Okyanus Zenginliğini Haritalama girişiminin baş bilim insanıdır.
Dr. Spalding, tekne gezintisi ve doğa yürüyüşü gibi mangrov aktivitelerinin çekiciliğinin, “Amazon'da yürüyüş yapmak için saatler harcamak zorunda kalmadan, vahşi doğa, deneyim, huzur ve sükunet duygusunu çok hızlı ve çok kolay bir şekilde hissedebilmeniz” olduğunu söyledi.
“Tüm tatilinizin yalnızca iki saati olabilir” dedi, “ama eve götürdüğünüz şey budur; anlattığınız hikaye.”
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.
Bunun yerine, Curaçao Rif Mangrov Parkı'ndan bir rehber olan Serlon St Jago ile kano turu yaparak, ülkenin mangrov restorasyonunu ve mangrov habitatlarının kıyı dayanıklılığı, deniz ve kuş türlerinin korunmasında oynadığı kritik rolü ve bu etkilerle mücadelede oynadığı kritik rolü öğrendik. iklim değişikliğinden.
Bay St. Jago, Piscadera Körfezi'ndeki tehditkar bir mangrov duvarına doğru kürek çekerken bize güven vererek, Curaçao'da zehirli yılanlar, timsahlar veya büyük yırtıcı hayvanların bulunmadığını söyledi. Yakından ağaçlar muhteşem ve neşeliydi. Birbirine dolanmış dallara ve gövdelere yuva yapan rengarenk kuşlar, yeşil ve bazen de sarı yaprakların altındaki küçük patikalar bizi keşfetmeye davet ediyordu. Kanolarımız kumsaldayken, Bay St. Jago kemancı yengeçleri ve midyelere dikkat çekti ve yerel mangrov türleri (kırmızı, beyaz ve siyah) arasındaki farklılıkları ve bunların suyun karayla buluştuğu yerde yaşamaya ve yayılmaya nasıl adapte olduklarını anlattı.
“Burada o kadar çok hayat var ki” dedi bulaşıcı bir coşkuyla.
Sudaki tek turist bizdik, ancak bizim gibi daha fazla ziyaretçinin mangrovlarla ilgilenmesini sağlamak ve hatta belki de onları hayati önem taşıyan ağaçlardan bazılarını kendilerinin yeniden dikmeye ikna etmek, son zamanlarda Curaçao yıllarında bilim adamlarının, aktivistlerin, park bekçilerinin ve turizm operatörlerinin önceliği haline geldi. .
Ada bu çabalarında yalnız değil: Kırılgan destinasyonlar turizm büyümesini, Getir'deki doğal kaynakların korunması ve restorasyonu ile dengelerken, dünya çapında Endonezya, Avustralya, Belize ve Florida gibi ülkelerde benzer mangrov odaklı çalışmalar başlatıldı. uyum ve ziyaretçileri büyüledi.
“Mercan resifleri tüm ilgiyi çekiyor. Ancak mangrovlar muhtemelen çok daha önemli,” diyor Dünya Yaban Hayatı Fonu'nun okyanus programlarından sorumlu başkan yardımcısı ve kuruluşun yurtdışındaki mangrov bilimi ve restorasyon programlarını denetleyen Gabby Ahmadia. “Mangrovlarla en sevdiğim karşılaştırma onların İsviçre çakısı olmalarıdır çünkü çok farklı faydalar sağlarlar ve çok farklı şeyler yapabilirler.”
Bu ormanlar, geleneksel olarak ziyaretçileri denize çeken turistik mekanlardan ve aktivitelerden sadece bir derece uzakta olsa da algıları değiştirmek zor olabiliyor. Çevreyi korumak için, diğer destinasyonlarda sunulan şnorkelle dalış, balık tutma ve kuş gözlem turlarının çoğu gibi mangrov kanosu turlarının sayısı sınırlı olabilir ve ziyaretçilerin öncelikle bununla ilgilenmesi gerekir. Yazın okudukları ve plaj oyuncakları, aile gelenekleri ve sınırlı tatil günleriyle çoğu turist şu eski deyişle aynı fikirde olabilir: “Plajda hayat daha güzel.”
Hayatın bir temeli
Mangrovların bükümlü dalları, gövdeleri ve belirgin yer üstü kökleri, bir çocuğun çizimindeki sıradan bir ağaç tasvirinin açık ve karmaşık bir reddidir. Kökler kavisli olabilir, sudan sivri uçlar gibi çıkıntı yapabilir veya su yüzeyinin üstünde ve altında kazıklar oluşturabilir. Oksijen açısından fakir topraklara, yüksek tuzluluğa ve gelgit bölgesinin gelgitlerine uyum sağlayan kıyı mangrovları, diğer ağaçların ve çalıların öleceği yerlerde gelişir. Sarı olmadıkları sürece yapraklar yeşildir ve bazılarının tadı yalandığında tuzludur.
Mangrov ormanları geçilmez, çamurlu, kötü kokulu ve bataklık gibi görünebilir. Yüzyıllar boyunca yakacak odun, tarım arazileri, kentsel gelişim, su ürünleri yetiştiriciliği ve evet turizm için kesildiler. Curaçao'da mangrovlar adanın yüzölçümünün yalnızca yüzde 0,012'sini kaplıyor. Son 50 yılda dünyadaki mangrov ormanlarının yarısından fazlası kesildi veya başka bir şekilde yok edildi. Son yıllarda ormansızlaşma yavaşladı ama durmadı; deniz seviyesinin yükselmesi ve artan fırtına faaliyetleri daha fazla hasara neden oldu.
Ancak kıyı mangrovları (dünya çapında yaklaşık 60 tür vardır) suyun üstünde ve altında yaşamın temelini oluşturur. Karmaşık kök sistemleriyle genç balıklar ve diğer deniz canlıları için bir üreme alanı görevi görürler. Mangrov dalları ve gövdeleri sarı ötleğenler, üç renkli balıkçıllar ve diğer kuş türleri, iguana gibi sürüngenler ve birçok böcek için güvenli beslenme ve yuvalama yerleridir.
Bu sıkı bir şekilde sabitlenmiş kökler, deniz suyunu yavaşlatıp kir ve kalıntıları hapsederek su baskınlarına, erozyona ve gelgit dalgalarına karşı da koruma sağlar. Daha da önemlisi, mangrov ormanları küresel ısınmanın etkilerini hafifletme konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor; tropik yağmur ormanlarına göre yılda on kat daha fazla karbonu emip depoluyor. Nature Conservancy'e göre mangrovlar ve diğer kıyı sulak alanları “her yıl bir milyar varilden fazla petrolün yanmasını dengelemeye yetecek kadar karbon tutuyor”.
Gizli başlangıçlar
53 yaşındaki Curaçao yerlisi, aktivist ve tur rehberi Ryan de Jongh, yenileyici turizmin yaşayan örneğidir. Piscadera Körfezi'nde yemyeşil, gelişen bir ekosistem bulmamızın en büyük nedeni o ve bir kişinin nasıl fark yaratabileceğini gösteriyor.
Bay de Jongh körfezde yüzerek ve yakıt ve inşaat için bölgedeki mangrovların kesilmesini izleyerek büyüdü. 2006 yılında gizlice ilk mangrov ağacını dikti – tek bir fide yaklaşık 15 yıl içinde olgunlaşıp büyüyüp bütün bir çalılığa dönüşebilir – ve şu anda 100.000'den fazla ağacın büyüdüğünü söyledi. Benzerlerini gizlice diğer koy ve koylara da dikerek yerel bir kahraman oldu.
Kendisi de kano turları düzenleyen Bay de Jongh, şu anda hükümet onaylı kapsamlı restorasyon projeleri üzerinde çalışıyor.
Hedefi sonunda adaya 1,3 milyon ağaç dikmek. “Gerçekten çölü tekrar yeşile çevirmem gerekiyor” dedi.
Curaçao'nun içi, kaktüsler ve diğer sukulentlerden oluşan kuru, tozlu manzarasıyla kesinlikle bir çöle benziyor. En yakın komşu adaları Aruba ve Bonaire ile birlikte Curaçao, Karayip kasırga kuşağının dışında yer alır ve minimum yağış alır. Adadaki insanlar tuzdan arındırılmış deniz suyu içiyor.
Ticaret rüzgarları daha soğuk sıcaklıklar getirir. 16. yüzyılda yerli halkı köleleştiren ve sınır dışı eden Avrupalıları da getirdiler ve Curaçao'yu bir köle limanına dönüştürdüler. Kolonistler ayrıca portakal, şeker kamışı ve yerli olmayan diğer türleri de değişen derecelerde başarı ile ektiler ve ihracat için geniş tuz tavaları inşa ettiler. Ancak 1918'de bir petrol rafinerisinin inşası ve büyüyen turizm sonunda çok sayıda iş olanağı sağladı. Rafineri, Curaçao'nun Hollanda'dan yarı özerk bir ulus olma kararı almasından dokuz yıl sonra, 2019'da kapandı; bu, turizmin Curaçao ekonomisi için öneminin yalnızca altını çizen bir olaydı. Sadece 64 kilometre uzunluğundaki ada geçen yıl 1,3 milyon ziyaretçiyi ağırladı.
Aaren ve ben ekonomiyi desteklemek için üzerimize düşeni yapmaktan keyif aldık: Willemstad'da bu, bireysel satıcıların yerel yemekleri pişirip sattığı Eski Pazar Plasa Bieu'da yemek yemek anlamına geliyordu. Kızartılmış wahoo ve arepa di pampuna (balkabaklı krep) için kavga ettik ama kaktüs çorbası konusunda uyarıldık. Başka bir konuk, “Burada yaşıyorum ve bunu bile yemiyorum.” Diğer pek çok ziyaretçi gibi biz de yüzen Kraliçe Emma Köprüsü'nü geçerken fotoğraf çektik ve geminin açılıp kapanmasına hazırlanırken onları izledik.
Müşterilerin oturmadan önce balık filetolarını seçip satın aldığı deniz ürünleri restoranı De Visserij Piscadera'da (2017'den beri “Öldürme ve Filetolama”) birçok yerel halkla birlikte bir saat boyunca kuyrukta bekledik; İlk defa kekik kokteyli yedik (naneli buzlu çayı düşünün, ama kekik çok canlandırıcı derecede lezzetlidir); ızgara karides ve çiğ, taze ton balığı yedik.
Daha kuzeyde, Sint Willibrordus'taki Marfa's GoodHangout'ta, ne yazık ki o gün yerel flamingolar tarafından ziyaret edilmeyen eski bir tuz tavasına bakan GoodHangout'ta “Williburger” – keçi burgerleri – yedik ve kıyı açıklarında dalış yaparken bir tanesine rastladığımızda mutlu olduk. Çocuk odası tıka basa dolu Kokomo Plajı'na rastladı.
Kâr amacı gütmeyen Waitt Enstitüsü tarafından 2016 yılında yayınlanan bir ekonomik değerlendirmeye göre mercan resifleri Curaçao'nun turizm ve balıkçılık endüstrileri için kritik önem taşıyor ve yıllık değeri 445 milyon dolardan fazla. Tüm deniz yaşamının yaklaşık yüzde 25'ine ev sahipliği yapan mercan resifleri, iklim değişikliğinin neden olduğu veya daha da kötüleştiği felaketle sonuçlanan beyazlama ve hastalıklardan muzdarip.
Son 10 yılda bilim insanları mercan resifleri ile mangrovlar arasındaki simbiyozu daha iyi anladılar: Var olmak için birbirlerine ihtiyaçları yok, ancak yakınlık her iki ekosisteme de fayda sağlıyor.
“Bu koruma alanında çalıştığınızda, bir başlangıç noktasından başlayabilir ve daha sonra her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğunu fark edebilirsiniz” dedi Dr. WWF'den Ahmadia. “Mercan resifleri üzerinde çalışabiliriz ama deniz çayırı yataklarını düşünmeliyiz çünkü hepsi birbiriyle bağlantılıdır.” Ve elbette insan ortamıyla da bağlantılılar.”
Bir sabah Aaren ve ben, Willemstad'ın merkezine kısa bir yürüyüş ve adanın kruvaziyer terminaline daha kısa bir yürüyüş mesafesindeki 30 dönümlük Curaçao Rif Mangrove Parkı'nda dolaştık. 2022'den beri açık olan park, rehberli ve sesli turlar, yükseltilmiş tahta kaldırımlar, yerel okul çocukları için programlar ve bölge sakinleri ve yabancı ziyaretçiler için kademeli bir giriş sistemi (gulden ve ABD doları kabul edilir) sunuyor. 2023 yılında 2022 yılına göre 14.687 artışla yaklaşık 17.766 kişi geldi.
Manfred van Veghel, mangrov parkını ve diğer beş milli parkı denetleyen Karayipler Biyoçeşitlilik Araştırma ve Yönetimi Vakfı'nın yeni yöneticisidir. Curaçao hükümeti, yerel tur operatörleri ve Bay de Jongh gibi aktivistlerle işbirliği içinde Dr. van Veghel, diğer şeylerin yanı sıra parka erişimi genişletiyor, yüksek bir köprü inşa ediyor ve bir ziyaretçi merkezi ekliyor. Bu çaba, Curaçao'yu daha doğal bir turizm destinasyonuna dönüştürme arzusunun bir parçası.
“Geçen yıl bir rekorumuz vardı ve daha fazlasını elde etmek için baskı yapıyorlar” dedi Dr. van Veghel, Curaçao'ya yıllık ziyaretçi sayısı hakkında. Yine de plajların her zaman dolu olduğunu söyledi. “Bu yüzden plaja gitmek dışında aktivitelere ihtiyacımız var ve mangrov parkı mükemmel bir aktivite.”
Mark Spalding, Doğa Koruma'da kıdemli bir deniz bilimcidir ve kıyı ekosistemlerine ekonomik değer katan çevrimiçi bir araç olan Okyanus Zenginliğini Haritalama girişiminin baş bilim insanıdır.
Dr. Spalding, tekne gezintisi ve doğa yürüyüşü gibi mangrov aktivitelerinin çekiciliğinin, “Amazon'da yürüyüş yapmak için saatler harcamak zorunda kalmadan, vahşi doğa, deneyim, huzur ve sükunet duygusunu çok hızlı ve çok kolay bir şekilde hissedebilmeniz” olduğunu söyledi.
“Tüm tatilinizin yalnızca iki saati olabilir” dedi, “ama eve götürdüğünüz şey budur; anlattığınız hikaye.”
Haberler Travel'ı takip edin Şu tarihte: instagram Ve Haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha akıllıca seyahat etmek için uzman ipuçları almak ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağın mı yoksa sadece koltukta seyahat etmenin mi hayalini kuruyorsunuz? Bizimkilere göz atın 2024'te 52 seyahat noktası.